مقایسه استاندارد‌های آب شرب ایران با EEA، EPA و WHO
کد مقاله : 1502-IWWA
نویسندگان:
علی رضا شاهوران *1، سید حسین افضلی2، علی جمالی3، کیوان حبیبی4
1دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
2دانشیار، بخش راه، ساختمان و محیط زیست دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز
3دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
4دانشجوی کارشناسی ارشد آب و سازه‌های هیدرولیکی، بخش راه، ساختمان و محیط زیست، دانشکده مهندسی، دانشگاه شیراز
چکیده مقاله:
برخورداری از آب سالم و کافی حق اولیه همه انسان‌ها است. امروزه در بسیاری از نقاط مختلف جهان منابع آب شرب رو به کاهش می باشد و یا به علت ورود آلاینده های مختلف، کیفیت مطلوب خود را از دست داده اند .اغلب کشورها جهت تهیه و توزیع آب سالم و قابل شرب برای هر یک از پارامترهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آب حدودی را در نظر گرفته و به عنوان استاندارد تدوین کرده‌اند که سازمان های آبرسانی ملزم به رعایت این حدود می باشند. اصلی ترین مرجع تعیین کننده سلامت آب شرب در هر کشوری" استاندارد کیفیت آب شرب" آن کشور می باشد. در این تحقیق، استانداردهای کیفی آب آشامیدنی در برخی کشورها مورد بررسی قرار گرفته است. هر کشوری، امکانات و منابع اقتصادی، تکنولوژیکی و از همه مهمتر خصوصیات منابع آب مخصوص به خود را داراست، لذا لزوم تهیه و تدوین استاندارد کیفیت آب شرب به صورت مجزا برای هر کشور امری ضروری به حساب می آید. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، آب آشامیدنی سالم در طی مصرف نباید خطری را متوجه سلامت مصرف کنندگان نماید. در این مقاله ضمن بررسی استانداردهای فعلی کشور ایران در خصوص کیفیت آب آشامیدنی، یعنی استاندارد 1053 و استاندارد 1011 موسسه استاندارد و مقایسه آنها با استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا(EPA) ، سازمان بهداشت جهانی (WHO)و اتحادیه اروپا (EEA) ، پیشنهادات مختلفی برای ارتقا سطح استاندارد ایران ارائه گردیده است.
کلیدواژه ها:
آب آشامیدنی، سازمان بهداشت جهانی، EPA ، اتحادیه اروپا، استانداردهای کیفی آب ایران.
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است
سومین کنگره علوم و مهندسی آب و فاضلاب ایران