تبیین و بررسی جنبه‌های مختلف تاب‌آوری در سامانه‌های آبی
کد مقاله : 1382-IWWA (R1)
نویسندگان:
ثمین جباری1، علی عبدالهی نسب *2، زهره بشارتی راد3، آرش تقی پور زارعی4
1دانشجوی دکترای گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ایران پژوهشگر پژوهشکده مطالعات فناوری ریاست جمهوری
2دبیر کمیته آب پژوهشکده مطالعات فناوری ریاست جمهوری
3معاون پژوهشی مرکز توسعه نوآوری های انرژی برق و مشاور پژوهشکده مطالعات فناوری
4پژوهشگر پژوهشکده مطالعات فناوری ریاست جمهوری
چکیده مقاله:
سیستم‌های منابع آب با ارائه خدمات اساسی برای زندگی بشر، نقش قابل توجهی در رشد اقتصاد و رفاه جوامع و همچنین حفاظت از اکوسیستم‌ها را دارند. انواع وقایع مخرب با منشأ طبیعی و انسانی نظیر زلزله، کمبود آب، سیل، خشکسالی و آلودگی آب، سیستم‌های آبی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این رویدادهای نامطلوب که می‌توانند باعث بروز فاجعه، ایجاد خطر یا تغییر عملکرد طبیعی سیستم‌های آبی شوند، به عنوان اختلال در نظر گرفته می‌شوند. تاب‌آوری به معنای توانایی سیستم در واکنش به آشفتگی‌ها (خرابی‌های درونی و وقایع محیطی) با جذب آشفتگی و یا سازماندهی مجدد سیستم برای حفظ عملکرد است. بنابراین بررسی و ارتقای تاب‌آوری سیستم‌های منابع آب و اجزای آن مانند سیستم‌های تأمین و توزیع آب و سیستم‌های تصفیه فاضلاب در برابر رویدادهای مخرب، باتوجه به نقش حیاتی آن‌ها در تحقق اهداف توسعه پایدار، بسیار حائز اهمیت است. پژوهش حاضر بر آن است با مرور منابع در زمینه تاب‌آوری در حوزه آب به تشریح مفهوم تاب‌آوری و جنبه‌های مختلف آن و بررسی روش‌های سنجش تاب‌‌آوری در سیستم‌های آبی بپردازد و زمینه‌ی مناسبی برای مطالعه در خصوص ارزیابی تاب‌آوری سیستم‌های آبی فراهم آورد.
کلیدواژه ها:
سیستم‌های تأمین و توزیع آب، سیستم‎‌های تصفیه فاضلاب، روش‌های سنجش تاب‌آوری، عملکرد سیستم، توسعه پایدار.
وضعیت : مقاله برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است
سومین کنگره علوم و مهندسی آب و فاضلاب ایران