حذف متیلن بلو از محلول آبی به وسیله هیدروژل برپایه سدیم آلژینات و نانوکریستال سلولز
کد مقاله : 1340-IWWA
نویسندگان
ثریا سلیمانی1، امیر حیدری *1، مسلم فتاحی2
1گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2گروه مهندسی شیمی ، دانشکده مهندسی نفت آبادان ، دانشگاه صنعتی نفت ، آبادان ، ایران
چکیده مقاله
یون‌های فلزات سنگین و آلاینده‌های آلی موجود در پساب‌های صنعتی، از عوامل مهم در آلودگی منابع آبی هستند. اخیراً، هیدروژل‌ها به‌عنوان جاذب برای تصفیه آب و فاضلاب مورد بررسی قرار گرفته‌اند. علت روی‌آوری به‌سمت استفاده از هیدروژل‌ها توانایی جذب آلاینده‌های موجود در آب و قابلیت جداسازی راحت آن‌ها از محلول‌های آبی به‌دلیل تورم آنها می‌باشد. در مطالعه حاضر، برای سنتز هیدروژل‌های سدیم آلژینات از روش ژلاسیون یونی با استفاده از محلول کلسیم کلرید استفاده شد. متیلن بلو، به‌عنوان جذب‌شونده انتخاب شد. ظرفیت هیدروژل‌های کلسیم آلژینات و کلسیم آلژینات/نانوکریستال سلولز برای جذب متیلن بلو از محلول‌های آبی در زمان‌های تماس مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. ظرفیت جذب کلسیم آلژینات (75/16 میلی‌گرم در گرم) در مقایسه با کلسیم آلژینات/نانوکریستال سلولز (66/15 میلی‌گرم در گرم) بیشتر بود. افزودن نانو کریستال سلولز در هیدروژل به‌دلیل ویژگی‌های ساختاری منحصر به فرد و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی قابل توجه مانند مساحت ویژه بالا، مقاومت ویژه، آب دوست بودن، تجزیه بیولوژیکی و فراوانی گروه‌های هیدروکسیل سطحی، باعث افزایش مقاومت ساختاری و همچنین توانایی هیدروژل برای بازیابی شد. همچنین، مشخصات هیدروژل‌ها با استفاده از طیف FTIR و SEM مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج به-دست آمده، فرآیندهای جذب را می‌توان با مدل‌های سینتیک شبه مرتبه اول و نفوذ درون ذره‌ای توصیف کرد.
کلیدواژه ها
هیدروژل، سدیم آلژینات، نانو کریستال سلولز، تصفیه آب، جذب، متیلن بلو.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی