| بررسی سه روش پرکاربرد برای محاسبه‌ی نشتاب در شبکه‌های فاضلاب مجزا |
| کد مقاله : 1311-IWWA (R1) |
| نویسندگان |
|
محسن رضائی1، مسعود تابش *2، سید احمدرضا شاهنگیان3 1دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران- مهندسی محیط‌زیست، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران 2استاد دانشکده مهندسی عمران، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران 3دانشجوی دکتری رشته مهندسی عمران- مهندسی محیط‌زیست، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران |
| چکیده مقاله |
| فاضلاب جریان یافته در شبکه‌های فاضلاب مجزا به دو جزء اصلی فاضلاب خام و آب‌های نفوذی تقسیم می‌شود. آب‌های نفوذی در روزهای خشک تنها شامل نشتاب آب زیرزمینی است که از منافذ روی لوله‌ها و آدمروها وارد شبکه فاضلاب شده و قسمتی از ظرفیت لوله را به خود اختصاص می‌دهد. برای تعیین دبی این جزء از جریان روش‌های مختلفی به‌وجود آمده‌اند که از مهم‌ترین آن‌ها سه روش تولید فاضلاب، استیونز-شوتزباخ و ضریب حداقل جریان هستند. این سه روش از داده‌های دبی انتهای شبکه برای تفکیک جریان نشتاب از فاضلاب خام استفاده می‌کنند. در این تحقیق پس از تعیین شبکه فاضلاب شهر بیرجند به‌عنوان مطالعه موردی و تفکیک روزهای خشک در بازه‌ای 10 ماهه از سال 1397، مقدار نشتاب توسط هریک از سه روش محاسبه و با یکدیگر مقایسه شده‌اند. پس از مقایسه نتایج، روش ضریب حداقل جریان برای محاسبه‌ی نشتاب نامناسب درنظر گرفته شده و از میان دو روش دیگر، روش استیونز-شوتزباخ به‌دلیل نوسان کمتر دبی نشتاب در روزهای مختلف سال به‌عنوان بهترین روش انتخاب شد. درنهایت دبی نشتاب محاسبه شده برای شبکه فاضلاب شهر بیرجند برابر 7/20 لیتر بر ثانیه محاسبه شده است. |
| کلیدواژه ها |
| نشتاب، شبکه جمع‌آوری فاضلاب مجزا، روش تولید فاضلاب، روش استیونز-شوتزباخ، روش ضریب حداقل جریان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |