ارزیابی تاثیر کشت حفاظتی بر میزان انباشت اب باران در خاک و عملکرد گندم دیم در استان زنجان
کد مقاله : 1230-IWWA
نویسندگان:
محمد هادی غفاریان مقرب *
بخش خاک و آب مرکز تحقبقات آموزش و ترویج کشاورزی زنجان
چکیده مقاله:
اراضی گندم دیم، دارای وسیع ترین سطح کشت بوده و عمده ترین مصرف کننده نزولات جوی و رطوبت خاک می باشند. میزان رطوبت خاک یک عامل محدودکننده در عملکرد و بهره وری کشاورزی دیم است بنابراین سرمایه گذاری بر روی روشهای مدیریت آب باران درکشت دیم از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. یکی از این روشهای استفاده از مدل الگوی کشت گیاهی است که می تواند واکنش گیاه زراعی را به خاک، شـرایط آب و هوایی و مدیریت های مختلف زراعی توصـیف و شـبیه سـازی کنـد. در استان زنجان با توجه به شرایط اقلیمی و محدودیت منابع آب بخش عمده اراضی تحت کشت گندم دیم می باشد در این تحقیق اثرات باقیمانده های گیاهی بر رطوبت اولیه ذخیره شده در خاک و حفظ رطوبت خاک بر عملکرد و بهره وری آب گندم دیم رقم آذر2 در بازه زمانی دو ساله مورد مطالعه قرار گرفت. براساس نتایج حاصله کشت حفاظتی گندم توانست رطوبت وزنی اولیه زمین در قبل کشت پس از دو سال تفاوت معنی داری قبل از کشت نداشت ولی رطوبت خاک پس از شخم حفاظتی نسبت به مرسوم بیش از 20 درصد بوده و بر اساس تقسیم بندی زادوکس در مراحل 20، 39و73 به ترتیب ذخیره رطوبت در خاکورزی حفاظتی تفاوت معنی داری نسبت به شخم مرسوم داشت که موجب افزایش عملکرد در کشت حفاظتی گردید. براساس نتایج این تحقیق برای مدیریت پایدار کشت توجه به حفظ و افزایش توانمندی خاک در انباشت آب و استفاده از مدیریت الگوی کشت گیاهی ضروری است.
کلیدواژه ها:
خاکورزی حفاظتی، کشت گندم دیم، الگوی کشت گیاهی، انباشت آب در خاک، استحصال باران
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
سومین کنگره علوم و مهندسی آب و فاضلاب ایران